Häät. Säpsäkän äpärän häät. Hän tärkkää, mäkättää, jäkättää. Pär tsättää: ”Täällä väsää hämärää, värkkää jäätä.”
− Jätä mässääjät, jätä häppä, nää väärät häät, tää läppä – ämmä, sä härdäät!
− Älä sä täällä, tällä säällä, täällä häät päällä, Väärälää, Näätälää kämppä väärällään.
− Sä kämmäävä, kännäävä, känäävä ämmä!
− Blää, blää, blää, blääh, Hällä väl… hämähäk… Välttäkää tätä ämmää? Sä hämäät.
(Läävästä Dänkkä: − Pär, täällä? Säästä vähän, hääs järkkään.)
Jätkät vääntää hää-ääntä. Bläck Män:
− Tähkä mättää, Hälvä välttää.
− Tähän tämäkkä Kät Kät-plättä! Räp-jäbät & Bläck Jäck näppäämään säärtä: Ääh-ääh-ääh…
− Tähän säätäjä, räähkä!
− Älkääpäs. Mä, Pär, jäävään. Tää jämäkkä lätkäjäbä päättää jäädä…
− Lämääjä-bät, sähän räppäät.
Päätä hämärtävää häppää, hämärää läppää. Mä sävähdän, äkkään: Pär ähkää, jäbä säätää säkää, rääkkää ärhäkän Bängt-ämmänsä häkkärää. Kännäävä änkkä... Päällä läjä säärtä, pään äärtä, kättä. Jännää: tässä tägäämässä. Älläkällä pähkään: Nähdä? Jäädä? Hätkähtää?
Äkkään älähtää:
− Pär, älä täällä, Väärälässä! Vältä säätämästä täällä.
Pär pärjää. Hän päättää: Vähällä säästän tämän. Hämää ääntään, älähtää, sähähtää:
− Kämppä kärähtää, käppänät, hän ärjähtää.
Säpsähdän. Särkkä särähtää, jäät räjähtää. Pär – thät bäd bät, fäng’d fäg – bängs & ämmänsä Bängt Hägg.
Ei kommentteja:
Lähetä kommentti